Het was de kerkvader Ambrosius die de Kerk leerde zingen.
En sindsdien zingt de kerk, zonder ophouden.
Een legende over Ambrosius:
Toen Ambrosius, de latere bisschop van Milaan en grondlegger van de hymnische kerkzang, als baby in de tuin lag te slapen met zijn mond open, kwam een bijenzwerm gevlogen, zette zich op de geopende lippen en vloog zijn mond in en uit, alsof daar een onbekende kostelijke honing verborgen was. In de Middeleeuwse schilderkunst vindt men Ambrosius dan ook vaak afgebeeld met een bijenkorf. Als honing zo zoet waren zijn liederen, zij gingen erin als (honing)koek.
En tot de huidige dag speelt muziek een belangrijke rol in onze erediensten.